Rages of hypes zijn van alle tijden. Ze poppen op, zijn immens populair en verdwijnen daarna nog sneller dan ze gekomen zijn. Het mooie is dat rages niet te voorspellen zijn. Welke kan jij je nog herinneren uit jouw jeugd?
Vroeger had je het over een rage, tegenwoordig noemen ze het vaker een hype. Het komt op hetzelfde neer: een product dat korte tijd enorm populair is bij een grote groep mensen, meestal kinderen.
Tijdens het opruimen vond ik wat oude spelletjes van vroeger. Al heel snel moest ik denken aan allerlei leuke rages uit mijn jeugd. Dat lijkt dan opeens wel heel erg lang geleden (en dat is het misschien ook wel). Hieronder vind je een aantal van die rages. Sommige zou ik zo weer op willen pakken. Bij andere vraag ik me af wat ik er überhaupt leuk aan heb gevonden. Dat is ook wel weer het mooie aan een rage, toch? Het kan overigens best confronterend zijn om door te lezen. Bedenk je namelijk goed: Hoe meer je herkent, hoe ouder je bent.
Super Soaker

Ondanks dat we vroeger nog geen last hadden van Global Warming, waren er genoeg mooie zomers voor een watergevecht. De Super Soaker was een ware revolutie op het gebied van waterpistolen. Je kon handmatig de luchtdruk verhogen waardoor je veel harder en verder kon schieten.
Als eerste verscheen de Super Soaker 50 met één waterreservoir, maar door de hype werd het assortiment al snel uitgebreid met Super Soakers die meerdere reservoirs hadden. Ene nadeel was dat die verdomde dingen na verloop van tijd altijd gingen lekken.
Game Boy

Ik denk dat de Game Boy te lang ‘in’ is geweest om van een rage of hype te spreken, maar kon ‘m toch niet weglaten uit deze lijst. Het Japanse bedrijf Nintendo bracht deze draagbare spelcomputer op de markt. Voor mijn gevoel zag de Game Boy er best wel hip uit, maar als ik nu het plaatje zie dan moet ik die woorden terugnemen.
Er zijn later allemaal andere versies van verschenen, maar de eerste Game Boy had een zwart-wit schermpje zonder verlichting. Dat was echt mega onhandig. De spellen waren van die ROM-cassettes die je er aan de achterkant in kon stoppen. Als een spel het niet meer deed, was even in de cassette blazen meestal genoeg om ‘m weer aan de praat te krijgen.
Heel wat uren versleten op mijn Game Boy met het spelen van Tetris en Super Mario. Trouwens ook heel wat ruzies met mijn ouders uitgevochten over hoe lang ik erop mocht spelen.
Flippo’s

Flippo’s, echt een schoolvoorbeeld van een enorme rage. Flippo’s zaten vanaf 1995 bij elke zak chips van Smiths (nu Lays). Het waren rondje schijfjes met afbeeldingen van stripfiguren zoals Looney Tunes erop. Je had heleboel verschillende soorten met als doel dat kinderen deze zouden gaan sparen. En dat gebeurde massaal! Er kwamen verzamelmappen op de markt en er werden allerlei spelletjes bedacht die je met de Flippo’s kon spelen.
Bij ons thuis waren de zakken chips ook niet aan te slepen in die tijd. Mijn broertje was de grote verzamelaar. Ik ging ze uiteraard ook sparen om ervoor te zorgen dat hij zijn verzameling nooit compleet zou krijgen. 🙂
Knikkeren

Als je me in mijn basisschool tijd verteld had dat knikkeren ‘maar een spelletje was’, dan had ik je waarschijnlijk heel hard uitgelachen. Dit was geen spelletje, dit was topsport! In de pauze met je knikkerzak het schoolplein op voor de knikker-battles met je vriendjes. Het doel was natuurlijk om de mooiste knikker van je tegenstander te winnen.
Elk schoolplein had wel een of meerdere knikkerpotjes. Een stoeptegel met een uitsparing erin. Waren alle knikkerpotjes bezet, dan groef je gewoon een kuiltje in de aarde.
Eerst het onderhandelen over de inzet, daarna het vaststellen (en continu aanpassen) van de spelregels om vervolgens de strijd aan te gaan. Uiteraard gevolgd door eindeloze discussies over de (on)terechte winnaar.
Ken je ze nog? De namen van alle knikkers. Eentjes, uppies, kattenogen, bonken, toverbonken, looiers, spikkels, oliebonken en ga zo maar door.
Skatebike
Ergens eind jaren 80 kwam de skatebike rage overgewaaid vanuit Amerika. De skatebike was een eenwieler met aan de voorkant twee kleine wieltjes die ervoor zorgden dat je je evenwicht makkelijker kon bewaren. Neemt niet weg dat het aan het begin best een uitdaging was om dat ding onder controle te houden en er niet af te donderen. Sturen deed je door je bovenlichaam naar links of rechts te bewegen.
Rubik’s kubus

De Rubik’s Cube of Rubik’s Kubus is wereldberoemd en heeft eigenlijk geen introductie nodig. You love it or you hate it. Na een Youtube tutorial is het me ooit gelukt om 3 vlakken goed te krijgen, daarna ben ik ermee gestopt. Teveel frustratie.
Mocht je je vervelen en op zoek zijn naar een uitdaging. De Chinees Yusheng Du heeft in 2018 het wereldrecord op zijn naam gezet. Hij loste de Rubik’s kubus op in maar liefst 3,47 seconden.
3D viewer

Dit is de 3D View Master, de voorloper van de VR-bril. Lachwekkend toch als je ‘m nu ziet? De kartonnen schijf bestond uit 14 dia’s (plaatjes). De kartonnen schijf stopte je in de View Master en die gebruikte je vervolgens als een soort van verrekijker om de plaatjes te bekijken. Met de zwarte hendel kon je de schijf laten draaien en zo dus van plaatje wisselen.
Slime / Smurfensnot

Slime was een potje met groen kleverig slijm. Er zat een raar chemisch luchtje aan en het voelde een beetje vies. Je kon er voor de rest eigenlijk niet zoveel mee. Ik denk dat het vooral populair was bij kinderen omdat ouders die plakkerige rotzooi verschrikkelijk vonden.
Je kon Slime ook heel eenvoudig zelf maken met shampoo, zeep en alle andere spullen die je in de badkamer kon vinden. Alles bij elkaar in een plastic zakje en je was klaar. Dit werd ook wel smurfensnot genoemd. Super leuk! Tot het moment dat het zakje scheurde, dan waren de poppen aan het dansen.
Slinky

Misschien zegt de naam Slinky je niet zoveel, want deze rage was beter bekend als de traploper. Zo rond 1994 liep deze spiraal van menig trap af in Nederland. Oorspronkelijk was de Slinky van metaal, maar werd populairder toen deze in gekleurd plastic verscheen.
Klappertjes pistool

Ruik je de geur van de kruitdampen weer? Niks virtuele schietspelletjes zoals Call of Duty, maar gewoon old-school cowboytje spelen met je klappertjespistool en bijpassende hoed.
Het is inmiddels een beetje weggezakt, maar volgens mij had je 2 soorten munitie. Eerst waren er de papieren rolletjes die je eventueel ook met je handen kon laten knallen. Later de rode plastic rondjes die je in je pistool kon leggen, zoals hierboven op de foto.
Tamagotchi

1998 was het jaar waarin de Tamagotchi een ware schoolrage was. De Tamagotchi was een virtueel huisdier. Een heel klein computertje met een lcd-schermpje die je kon gebruiken als sleutelhanger.
In het begin van het spel is je Tamagotchi een ei. Dit ei komt op een gegeven moment uit en dan begint de ellende. Je moet je Tamagotchi namelijk verzorgen. Eten geven, ermee spelen, het licht uitdoen als hij gaat slapen en verzorgen als hij ziek is. Verzorg je je Tamagotchi niet goed, dan begint hij te piepen. Slechte verzorging kan uiteindelijk het overlijden van je Tamagotchi betekenen. Dan begint alles uiteraard weer van voor af aan.
Deze rage nam zulke extreme vormen aan dat Tamagotchi’s op een gegeven moment verboden waren in de klas.
Het is al een aardige lijst en dan heb ik het nog niet eens gehad over:
- JoJo
- Lolobal
- Walkman
- Rolschaatsen of skates
- Scatch (klittenband vangspel van Velcro)
- Plakhandjes
- Wuppies
Ongetwijfeld ben ik nog een paar hele leuke rages vergeten in deze lijst. Weet je er nog eentje? Laat het me weten in de reacties.